En toen was het alweer voorbij! De afgelopen 5 dagen hebben we veel gezien en gedaan!

Unawatuna (strand) en Galle (fort en centrum)

Om nog even te genieten van een dagje strand, zijn we als eerst voor 2 nachten naar Unawatuna gegaan, waar we een hotel hadden vrij vlakbij het strand. We kwamen 's avonds in het donker aan en gingen toen op zoek naar een restaurant op het strand. Wauw wat is het mooi daar. Over de gehele lengte van het strand waren er overal restaurantjes, wat een mooi effect gaf met de verlichting. We merkten meteen dat het super toeristisch is, er waren bijna alleen maar blanke mensen. Wat een verschil met waar we vandaan kwamen bij onze projecten! We wilden ook Galle nog even zien, omdat we daar eerst alleen maar omheen zijn gegaan met de TukTuk, dus we zijn de volgende ochtend met de bus naar Galle gegaan. Het was super warm en zonnig! Toen we aankwamen gingen we eerst naar het bekende fort, die afstamt uit de Nederlandse kolonie. In 1640 werd het fort namelijk door Nederlandse troepen veroverd. We verwachtten een heel spectaculair mooi fort waar je ook in kon, maar we konden alleen op de muur van het fort lopen. Wat overigens wel een mooi zicht gaf over de zee en de omgeving. Maar het was niet wat we verwacht hadden. Daarna gingen we op zoek naar winkels, omdat we nog wat souvenirs wilden kopen. Dat was nog niet zo simpel om die te vinden. Ook begon het uiteindelijk te regenen. Uiteindelijk vonden we super leuke oude straatjes met souvenirwinkeltjes en restaurantjes. Daar hing echt een leuke sfeer! We waren blij dat we dat gevonden hadden, want anders was het echt niet de moeite waard geweest om naar Galle te gaan, het viel dan tegen. Maar ondanks de regen was het dus toch nog wel leuk en we hebben goede souvenirs kunnen scoren!

De dag erna hebben we gebruikt om op het strand te liggen. Met een heerlijke bananen Lassi (soort hele lekkere yoghurtdrink) genoten we van de zon en zee. Hoewel de zee helaas wel wat te ruig was. Daarna nog terug gelopen naar het hotel door een winkelstraat heen.

Met de taxi naar Haputale in de bergen, langer dan verwacht en onverwacht koud!

We moesten om 15:00 terug zijn om met de taxi naar een hotel in Haputale in het midden van het land te gaan, waar we 3 nachten verbleven. Dat zou een rit van ongeveer 4 uur zijn. We reden in een prima busje!

Helaas was het toch langer dan verwacht. Het lag helemaal in de bergen, waardoor er veeeel kronkelende bergweggetjes waren, waardoor het heel langzaam ging. Ook moest de chauffeur steeds vragen aan mensen naar de weg. Uiteindelijk kwamen we na 7 uur rijden aan bij het hotel. Het was spannend waar we terecht zouden komen. Telkens kwamen we weer in bewoonde wereld (een klein bergdorpje) en dan gingen we weer verder de bergen in en dan kwam er weer een heel klein bergdorpje of wat huizen. Het was echt in de middle of nowhere. Het was wel een beetje gek, want we zagen toen we aankwamen iemand met een dikke winterjas en muts staan. Toen we uitstapten wisten we waarom. Wij stonden in onze korte broeken, topjes en slippers buiten te rillen van de kou. het bleek dat het daar rond de 15 graden was 's avonds. Door de mist voelt dat heel erg koud aan. Binnengekomen deden we dan ook meteen maar ons vest aan. Dat was even gek, van 33 graden naar 15 graden. We hadden ook geen idee waar we waren beland, gezien het donker was. Het hotel was een hele huiselijke Sri Lankaanse sfeer, we zaten daar een soort van bij mensen in huis. Al hadden ze wel een soort restaurantje. Het zag er allemaal wat simpel uit. Maar dat had ook wel wat. Ookal waren we er op dat moment allemaal niet zo heel blij mee omdat we een lange taxirit achter de rug hadden, het koud was en we geen idee hadden waar we beland waren. We moesten toen ook nog eten 's avonds om 22:00, dus toen hadden ze nog rijst voor ons gemaakt. Hadden we dus toch nog rijst in onze laatste dagen in Sri Lanka!

Ook was er even een tegenvaller toen ik mijn stekker van mijn laptop in het stopcontact deed. De stroom viel toen direct uit en ik kreeg een stroomschok. Ik schrok daar erg van en het voelde uiteraard niet fijn. We gingen toen iemand roepen om de stroom weer aan te doen. Ze lagen net allemaal in bed, maar gelukkig hoorden ze ons en konden ze het weer aan doen. Maar vanaf toen was ik wel extra voorzichtig. Ik schakelde eerst de stroom uit voordat ik een stekker in of uit het stopcontact deed. Waarschijnlijk kwam die schok en uitvallen van de stroom doordat Lenneke en Dirkje bezig waren met het uitvinden hoe het warm water in de douche aan ging. Daar was waarschijnlijk iets mis gegaan. Maargoed, we gingen daarna maar gewoon slapen, want we moesten de volgende ochtend om 9:00 vertrekken richting Udawalawe national park.

Safari in Udawalawe national park

We kwamen daar rond 11:20 aan bij het safaripark, waarna we direct in een Jeep konden stappen. Ik was wel wat misselijk van de taxirit, voor het eerst was ik echt wagenziek. Ik was blij toen we uit de auto waren en de Jeep in konden stappen. We betaalden ongeveer 25 euro per persoon voor een 3 uur durende safari! Dat viel reuze mee. We hadden een privé-jeep. Al heel snel nadat we door de gate kwamen zagen we een olifant staan. Wauw, die stond pal naast de weg. Hij bleef gewoon staan eten, terwijl wij er op enkele meters afstand vandaan stonden. Hij was wel een beetje te erg gewend aan mensen, niet echt meer wild, maar toch leuk! Het park was heel mooi en groen. We zagen er veel olifanten, hoewel het vooral kleine groepjes of alleenstaande olifanten waren. Geen grote kuddes. Één keer bracht het wel tot een spannende situatie. We kwamen heel dichtbij de olifanten, en één keer liep er een jonge olifant op de weg. De chauffeur bleef gewoon doorrijden, waardoor de olifant zich opgejaagd voelde. Hij ging toen trompetteren. We kwamen daarna uit bij een aantal andere olifanten die midden op de weg stonden. We stonden daar een tijd best dichtbij, waarna een moederolifant van achteren aan kwam lopen. Die kwam echt heel erg dichtbij onze Jeep. We waren even bang dat ze met de slurf zou grijpen oid. Al had ik wel het idee dat ze niet vanuit het niets zouden aanvallen ofzo. Maar zo dichtbij de Jeep was niet zo'n fijn idee. Gelukkig ging ze later weer verder.

Behalve olifanten zagen we ook buffels, krokodillen, pauwen, veranen, veeel mooie vogels (kleine vogeltjes en grote roofvogels) en een lizzard. Soms was het bizar hoe de chauffeur het kon spotten, zo gecamoufleerd vaak. Het was in ieder geval een hele mooie tocht van 3 uur. Het was ook totaal niet druk met Jeeps. Maar het was ook niet tijdens spitstijd. Dat haalden we niet, omdat we nog 2,5 uur moesten rijden met de taxi vanuit ons hotel. Maar achteraf was het wel fijner om niet in de drukte te hoeven.In de avond kregen we de mogelijkheid om naar een restaurantje van het hotel te gaan, in het dorp. Dat is van hun, maar omdat er daar meer keus was, konden we daar heen. Nou viel die keus een beetje tegen, maar het was wel grappige ervaring om daar te eten in het dorpje. We kregen Egg hoppers met rijst. De Egg hoppers waren heel erg lekker, de rijst viel wat tegen. Ze verwachtten ook dat wij een enorme hoeveelheid rijst aten dus we kregen een heel erg groot bord rijst voor ons vieren. Toen we een groot deel moesten laten staan omdat we het niet op kregen, leken ze wel wat beledigd te zijn, ze vroeg of we het niet konden eten. Maar het was echt veel te veel voor ons.

Horton Plains/Worlds End, waanzinnig mooi!

De tweede dag wilden we naar de Horton Plains. Dat is een heel mooi natuurpark waar ook World's End in ligt met de super mooie uitzichten en de Baker Falls. We moesten daar vroeg in de ochtend heen, omdat je dan de minste kans op mist had. Zo vertrokken we om 5:00 met een taxi daarheen. Vroeg opstaan dus! Onderweg zagen we een prachtige zonsopkomst over een mooi landschap, welke we op de foto konden zetten doordat de chauffeur even stopte. We waren toen om 7:00 daar bij het park. We hadden ontbijt meegekregen dus dat konden we toen nog even opeten in de taxi, waarna we aan een wandeling begonnen die leidde naar de Little World's End, Greater World's End en Baker Falls. De wandeling duurde 3 uur. De landschappen waar je doorheen liep was heel variërend en ook de ondergrond. Van gewone stenen ondergrond, naar paden met veel grote rotsen en paden door bossen heen, waar je op boomstronken moest klauteren, lekker avontuurlijk dus! Maar de tocht was goed te doen (al had ik het na 2,5 uur lopen wel weer gehad) en dus heel mooi! Er was echt een gigantisch mooi uitzicht bij de kleine en grote World's End, we hadden heel erg geluk met het weer. Het was helemaal niet bewolkt of mistig! Ook de Baker Falls waren super mooi. Het is een hele grote, brede waterval.

We waren blij dat we erheen gegaan zijn! Om 11:30 gingen we met de taxi verder naar Ella door. (De taxi's wachten gewoon op ons, dat is echt ideaal!) Hier is een mooie waterval, de Ravana Fall. Onderweg hebben we nog geluncht in Ella, waar we echt ontzettend lekkere pizza's gehad hebben. Dat was onze laatste lunch met z'n vieren! Het was er wel heel erg toeristisch. Er komen blijkbaar ook veel Nederlanders (die we ook zagen daar), want de ober kon ook wat Nederlandse woorden, hahah. De waterval waar we daarna naartoe gingen, was wel mooi maar niet heel erg speciaal vond ik. Ik vond de Baker Falls veel mooier en spectaculairder. Na de waterval zijn we terug naar het hotel gegaan, waar we een rustige avond hadden. Dat hadden we wel even nodig.

Vertrek richting Colombo, veel langer dan verwacht, 9,5 uur met de taxi!

Helaas was het woensdag alweer tijd om naar Colombo te vertrekken, om daar een nacht in een hotel te verblijven. We hadden taxi's geregeld om 8:30. Lekker op tijd, zodat Lenneke en ik de middag nog in Colombo op het strand konden doorbrengen. Maar zo verliep het helaas niet. De rit zou 5 uur duren, maar we stonden iedere keer weer stil, in de file. We reden stapvoets. We reden soms maar 6 kilometer in 1 uur! Terwijl we 180 km moesten rijden. Het kwam deels ook doordat het het begin van het Adam's Peak seizoen was. Na de Poye day (volle maan dag in december) start het pelgrimsseizoen. Blijkbaar is dat erg belangrijk en is het een heel festijn. Langs veel wegen stonden super veel mensen in witte kleren. Ook waren er overal vlaggen en versieringen en soms optochtwagens. Het was wel apart om te zien. Ik wist niet dat het zo'n festiviteit was. Maar het zorgde in ieder geval voor veel vertraging. Uiteindelijk hebben we er 9,5 uur over gedaan om bij het hotel te komen. We waren echt blij toen we er eindelijk waren. Het hotel waar we zitten is heel mooi, het is in een soort van huis, direct aan zee. Het ziet er super netjes uit. We hadden gehoopt op een diner op het strand, maar ook dat ging niet, want er was geen strand daar. Alleen zee met rotsen aan de zijkant. Er waren dus ook geen strandrestaurantjes. Dus zijn we maar in het centrum gaan eten, iets verderop.

Morgen vertrek naar Nederland, de tijd zit erop!

Morgen vroeg om 6:30 worden we met een taxi opgehaald om naar het vliegveld te gaan. We verwachtten dat die transfer heel erg duur zou zijn, maar de rit van 40 minuten is maar minder dan 20 euro! Dat was een meevaller dus. We hebben alle spullen al klaar liggen. We gaan op het vliegveld ontbijten, gezien ze hier geen restaurant in het hotel hebben. In ieder geval was dit mijn laatste blogje vanuit Sri Lanka!

Foto's van alles zal ik in Nederland erop plaatsen. We hebben met het Wifi niet echt veel geluk. Dus het is nog niet gelukt om foto's hier te plaatsen. Die hebben jullie nog tegoed.